กระชาย

กระชาย
ชื่ออื่นๆ :	กระแอน  ขิงทราย  จี๊ปู  ซีฟู  เป๊าะซอเร้าะ  เป๊าะสี่  ระแอน  ว่านพระอาทิตย์
ชื่อสามัญ :	Boesenbergia
ชื่อวิทยาศาสตร์ :	Boesenbergia rotunda (Linn.) Mansf.
วงศ์ :	Zingiberaceae
ถิ่นกำเนิด :	เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และเอเชียใต้
ลักษณะพฤษศาสตร์ :	ไม้ล้มลุก สูงประมาณ 80 ซม. ลำต้นใต้ดินหรือเสมอผิวดิน รากบางส่วนเปลี่ยนเป็นเหง้าสะสมอาหารกลมยาวสีน้ำตาลมีเส้นผ่าศูนย์กลาง ประมาณ 1.5 - 2.0 ซม. ใบเป็นใบเดี่ยว การเกาะติดของใบแบบเวียนถี่รอบลำต้น ใบรูปรีแกมขอบขนาน และรูปไข่ ปลายแหลม โคนมนกว้าง ขอบใบเรียบ ก้านใบเป็นกาบสีแดงอ่อน ดอกออกเป็นช่อที่ซอกใบบริเวณปลายโคนต้น ดอกย่อยสีขาวนวล และชมพูถึงม่วงแดง กลีบดอกส่วนโคนเชื่อมติดกันส่วนปลายบานออกเป็นกลีบกลีบสั้นๆ
สรรพคุณด้านสมุนไพร :	เหง้าสดและแห้ง ต้มน้ำดื่ม น้ำมันจากเหง้า ทาถูแก้ปวดข้อ เป็นยาขับลม แก้จุกเสียดปวดมวนในท้อง ท้องอืดเฟ้อ แก้โรคกระเพาะ รักษาแผลในปาก แก้ตกขาว กลาก เกลื้อน ใช้น้ำมันถูทาแก้อาการปวดข้อเข่า ใช้เป็นยาอายุวัฒนะ บำรุงกำลัง และใช้บำบัดโรคกามตายด้านอีกด้วย