| ดอกตันหยง |
| ชื่ออื่นๆ : |
- |
| ชื่อสามัญ : |
Divi-divi |
| ชื่อวิทยาศาสตร์ : |
Caesalpinia coriaria |
| วงศ์ : |
Caesalpinioideae หรือ Leguminosae |
| ถิ่นกำเนิด : |
Aruba, Curacao และในอเมริกากลาง |
| ลักษณะทั่วไป : |
ไม้ยืนต้นขนาดกลาง รูปแบบทรงพุ่มไม่แน่นอน ต้องตัดแต่งสม่ำเสมอจึงจะได้รูปแบบที่ต้องการ |
| ฤดูการออกดอก : |
ช่วงฤดูฝน (พ.ค. - ส.ค.) |
| เวลาที่ดอกหอม : |
หอมอ่อนตลอดวัน |
| การขยายพันธุ์ : |
 |
การเพาะเมล็ด น่าจะเป็นวิธีการที่เหมาะสมที่สุด เนื่องจากมีเมล็ดมาก |
|
| ข้อดีของพันธุ์ไม้ : |
|
เมื่อตันหยงโตแล้วจะมีความอดทนต่อสภาพแวดล้อมได้ดีกว่าพันธุ์ไม้หอมหลายชนิด |
|
| ข้อแนะนำ : |
|
เป็นพันธุ์ไม้หอมที่พบการเข้าทำลายของเพลื้ยแป้งจำนวนมาก |
|
ทรงพุ่มไม่ค่อยสวยงาม มีความจำเป็นต้องตัดแต่งอย่างสม่ำเสมอ |
|
เนื่องจากเป็นพันธุ์ไม้หอมที่มีขนาดค่อนข้างใหญ่
ควรปลูกให้ห่างจากต้นไม้ชนิดอื่น โดยเฉพาะไม้หอมจำพวกกุหลาบทุกชนิด
เนื่องจากกุหลาบอาจได้รับความเสียหายจากการทำลายของเพลื้ยแป้งที่มักเกิดกับ
ตันหยงได้ |
|
จำนวนต้นที่จะปลูกผู้รวบรวมแนะนำว่า 1 ต้นก็พอ |
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น